بررسی رابطه حمایت سازمانی و آمادگی استقرار نظام پیشنهادات در بین کارکنان دانشگاه اصفهان

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین حمایت سازمانی و آمادگی استقرار نظام پیشنهادات در بین کارکنان دانشگاه اصفهان بود. آمادگی انجام فعالیتها، با توجه به عوامل متعدد فردی و سازمانی از قبیل تمایل به مشارکت، میزان بلوغ کارکنان، سبک رهبری، تمرکز و درجه رسمیت سازمان، رابطه مدیریت با کارکنان و موارد دیگر می باشد. روش تحقیق از نوع توصیفی همبستگی است که جامعه آماری آن کلیه کارکنان دانشگاه اصفهان در سال تحصیلی 89-1388 شامل 884 نفر که تعداد 196 نفر از این جامعه آماری به عنوان نمونه با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای متناسب با حجم انتخاب شدند. جهت جمع آوری اطلاعات از دو پرسشنامه محقق ساخته آمادگی نظام پیشنهادات دارای 42 سوال برای مولفه های (آمادگی فردی، آمادگی مدیران، آمادگی ساختاری، آمادگی فرهنگی) و پرسشنامه حمایت سازمانی (آیزنبرگ، 1986) مورد استفاده قرار گرفت. هر دوپرسشنامه از لحاظ روایی از طریق نظرات متخصصان و کارشناسان بررسی و دارای روایی محتوایی بوده و برای پایایی آنها نیز ازضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که پایایی پرسشنامه آمادگی نظام پیشنهادات 83/0، حمایت سازمانی دارای پایایی 89/0 بوده است. تجزیه و تحلیل داده ها در دو سطح توصیفی (فراوانی، میانگین، انحراف معیار و واریانس) و استنباطی (همبستگی پیرسون، رگرسیون، تحلیل واریانس چندگانه- انوا- t مستقل) استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که بین میزان حمایت سازمانی و آمادگی استقرار نظام پیشنهادات کارکنان در سطح خطای 05/0 p رابطه معنی داری وجود دارد. همچنین بین میزان حمایت سازمانی و مولفه های آمادگی استقرار نظام پیشنهادات (آمادگی فردی، مدیریتی و فرهنگی) سطح خطای 05/0 p رابطه معنی داری وجود دارد، اما حمایت سازمانی با آمادگی ساختاری متغیر آمادگی استقرار نظام پیشنهادات رابطه معناداری وجود ندارد.